12.11.2019 18:05

Küçük bir not düşme gereğinde bulundum, aniden gelen problemlerden dolayı!

Çok uzun bir süreden sonra buraya daha düzgün bir benlik ile yazabilme fırsatında bulunmuştum ancak bu yazı bilgisayarımın bozulması ile maalesef dijital olan hiçbir yerde bulanamayacak şekilde kaybolmuş durumda. Ancak şu an silinmiş bir şeyden kalan şeyleri yazmanın bir anlamı olacağını düşünmüyorum. Bu nedenle en azından bu geçen süredeki değişimleri kısa bir şekilde özetleyeyim. :)

Öncelikle “ben” ki *** *****, kendimi az bir şekilde olsa da anlayabilmiş bulunmaktayım. Bence bu çok büyük bir başarı! Hayata olan bakış açım uçurumdan düşen bir kayadan çok süzülen bir tüye benzemeye başladı. Yapmam gerekenleri hafiften oturtmaya başladım. 

Geçen yıllar pek de güzel geçmedi biliyorum hatta çoğu ergenlik çağından geçmiş çocuktan bile daha ağır ve zorlu geçmiş olabilir -travma sonrası etkiler ağır olabiliyor- ancak eğer o tür olayları yaşamasaydım büyük ihtimalle şu an ki bakış açım aynı olmazdı. Ki ben şu anda var olan düşünce şeklimden ve ilerlediğim yoldan memnunum. İlerlemeye de devam edeceğim. He, ileride daha zor şeyler önüme çıkmayacak mı? Tabii ki çıkacak, hatta iddiasına girerim ki daha hiçbir şey yaşamadım şu hayatta! O yüzden geçmişin zincirlerinde takılmamaya uğraşıyorum ama zaman zaman vuranları oluyor. Sonuçta bir şeyi bilmekten daha çok acıtan şey bir şeyi bilmemektir. Bilinmezliğin içerisinde kaybolmak istemiyorum o yüzden olabildiğince bilime tutunmak istiyorum.

Neyse sanırım kısaca özetlemem gerekirse ergenliğin kamçısından daha yeni yeni kurtulmaya başladım. Bir de unutmadan söylemem gerekirse duygu ve mantık arasındaki dengeyi oturtmaya çalışıyorum. Sanırsam dengeyi kurmak çok önemli bir şey…