duygusal bir gotosum

ben var ya, ne kadar saklarsam saklayayim duygusal bir insanim. nesem yerinde ve biriyle konusuyorum. evet yapiyorum bunu, deli gibi mutluyum ama bana karsi denilen hafif bir seye bile kiriliyorum o an mutlugumun yerine istenmeyen dusunceler geliyor. sacim mi yaglanmis? sacima dokunuyorum, dusunuyorum, dusuncelerin son bulmasini bekliyorum, sonlandirmayi bilmiyorum duygusal biriyim sonucta ve dalip gitmelerim de fazla oluyor hayliyle, beni istemedigim seyler hakkinda dusundurten insanlara, belirsizlik icinde birakan insanlara katlanamiyorum o yuzden. bastir bastir nereye kadar anam. takma kafana, salla gec, karsindaki de insan. sanki ben bunlari bilmiyorum dingil. olay o anda gerceklesiyor daha sonrasinda umrum disi her sey. duygusalligima karsi bin tane laf etmistim, ediyorum da halen ama madem degistiremiyorum kabullendim. valla kabullendim ben boyleyim. sert gorunmeye falan da calismiyorum. nereye kadar dolacaksiniz. uzulduyseniz dile getirin, konusun, cozun. tepkisel davranmayin. ben kabullendigim icin dogru yolu da buldum. bazi seyleri degistiremezsiniz ama cozum yolu bulursunuz. ske ske uzuleceksiniz ama aklinizda dolanacaginiza agzinizda dolansin. duygularinizi haberdar edin. sevinmeyi, sefkat gosterilmesini, mutlu olma, simartilmayi, onemsenmeyi, bir seyler konusmayi seviyorum. bunlarin zittini, kavgayi, dovusu, toksikligi, zorbalamayi,zorbalanmayi,alay etmeyi (samimi bir sekilde ugrasmak degil.) sevmiyorum. bunlari yapmam yapani da onemsemem. kimse vazgecilmez degil ozsayginiz olsun.  cok da dusunceli davranmayin, olaganustu empati denilen seyi bi tarafiniza sokun. gereksiz empati sizi kurtarmayacak. insanlari sevmeyin, anlayin. sevgi ozeldir, anlayis herkese gosterilebilir. nefretten de nefret dogar ha.