01.01.2023

Bir şeyler hissetmem gerekiyormuş gibi ama aynı zamanda her şeyi hissediyormuş gibi. İnsanların yarattıklarıyla süzülürken hissettiğim rahatsızlığı biyolojik olarak hissettiğim tatminsizlikle oluşan boşluğu doldurmakla dolduruyorum. 

Sonra düşünüyorum biyolojik bir şeyi neden biyolojik şekilde halletmeyeyim? Kollarımı kesesim, insanları parçalayasım, öldüresim geliyor. Saçma.

Vücudum olmak istemiyorum. İnsanların yıllardır en başından beri amaçladığı şeyi -bir insan olarak- istiyorum. Doğamı kabullenmeden, onu redderek ondan uzaklaşmak ki bu da aslında doğamdan geliyor. Bozuğum ama. Görüyorum insanları; istekleri, hevesleri. Midemi bulandırıyor. İğrençler! İnsan doğasından nefret ediyorum. 

Şu an ne hissettiğimi anlamıyorum. Kafam karışık, kendimi kapatasım var. İyi gelebileceğini düşündüğüm tek eylem buraya yazmak şu an. Bakıyorum, düşünüyorum, ayak uyduruyorum... Ancak yoruldum, bugün düşündüm bunu uzun zamandır hissetmeme rağmen. Aptal gibi davranmak, insanları izlemek. İnsanların senin hakkında düşündükleri! İyi ya da kötü olsun, o kadar iğrenç hissettiriyor ki!

Aptal, orospu diyorlar; iğrenç hissediyorum. Zeki deyip beklentilerini bana aşılıyorlar, iğrenç hissediyorum. Anlamıyorum, neden? İstediğim şey sadece diğer insanlar tarafından fark edilmemek, böylece ölmüş olacağım. Öznel değil nesnel kalmak istiyorum.