[TR-EN]Fotoğraf-Photograph

Çokça ele alınmış bir konu olduğu kesin, kimisi için sanat kimisi için gazetecilik ve tarihçilik değeri taşıyan bir uğraş. Ben insanlara asla kendimi anlatamadım, bakış açımdan bakan birilerini bulamadığım gibi bakmaya çalıştıklarında afallıyorlar ve anlam veremiyorlar, bir kalem üzerinden yola çıkıp kafanız süspansiyonlara oradan da ralliye ve zor coğrafyalarda olan savaşlara ve o savaşlar için yazılan ağıtlara gidince pek mümkün olmuyor :D Kendi kendime DEHB tanısı koymamın bir sebebi de bu aslında. Çektiğim fotoğraflar kimi zaman seviliyor kimi zaman anlamsız bulunuyor, ama benim gördüğüm dünya bu işte, bu insanların beni anlamaya en yakın olduğu an, fotoğraflarıma anlam yüklemeye çalıştığı an. Mesela fotoğrafta her şeyde olduğu gibi doğrular vardır, ışık patlamayacak tam siyahlardan kaçınılacak gibi, ben bunları pek doğru bulmuyorum, peki niye? Beyaz sizin için beyazdır, işte parlak ama şurada şu vardı değildir. Beyaz duvardır, üzerinde boya sıçramış değildir anılarınızda, veya araba siyahtır üzerindeki çizikler çokta dikkatinizi çekmez eğer odağınız orada değilse. Tabi sadece bununla bitmiyor, düzgün odak, renk geçişleri vb. Bunları yapınca, anıları saklayabildiğinizi fark ediyorsunuz yoksa sadece güzel çekilmiş fotoğraflar oluyorlar.

TRANSLATED BY CHATGPT

It’s definitely a topic that has been explored extensively, for some, it holds the value of art, while for others, it’s journalism or history. Personally, I’ve never been able to explain myself to others. I haven’t been able to find anyone who sees things from my perspective, and when they try to understand, they’re confused and can’t make sense of it. If you start with a pen and end up in suspension systems, then move on to rally racing and wars in harsh terrains, and then to the elegies written for those wars, it’s hard to make sense of it :D. One reason I self-diagnosed with ADHD is because of this. The photos I take are sometimes liked, sometimes found meaningless, but the world I see is this. The moment when people are closest to understanding me is when they try to give meaning to my photos. For example, just like in photography, there are certain “truths,” such as light shouldn’t explode, and you should avoid pure blacks. But I don’t find these correct—why is that? White is white for you, it’s bright, but it’s not something else. A white wall is a white wall, not one with paint splatters, unless it’s in your memories. Or a car is black, and the scratches on it don’t grab your attention unless that’s your focus. Of course, it doesn’t stop there—there’s also proper focus, color transitions, and so on. When you do these, you realize you can preserve memories, otherwise, they’re just beautifully taken photos.