şiir 12

26/12/2024

 Hayallerin Kutsalı

 Semanın hangi yıldızından düştün anlayamam, hayalim.

 Nurdan olmuş yüzün, hangi gecenin rengidir gözlerin?

 Bir türlü bana söylediğini duyamadığım sözlerin,

 İncizap duymamın nedenidir yegane sesine. 

 Menfaat istemez yüreğim, seni bekler tehalükle.

 Küçük bir tebessüm arar, dünya dolu yüzünde.

 İçimi bahardan bir mevsime çevirir, tahayyülle.

 Bir bakışa hayran bırakır, ben tebessümü bulamamışken.

 Varsın, bir anlık mutluluğundan mahrum bırak beni.

 Benim tek arzum seninle sessiz bir sokaktan geçmekti.

 Yahut bir çiçeği anlamlandırmak, tek isteğimdi.

 Şimdi kalmadı tahayyülümün gündüzü, gecesi.

 Her çirkin kelimeyi güzel bir şiire çeviren sesin midir,

 Bana döndüğünde kahrolduğum gözlerin midir,

 Yoksa hafif bir şakalaşma, en ufağından bir gülüş...

 Uğruna gecelerimi feda ettiğim marifetin nedir?

 Al hayallerimi, önemsiz bir hamurmuş gibi oyna.

 Küçük bir ihtimalin ile beni kendine bağla.

 Ben sana kalbimin en güzel yerini ayırırken,

 Uzaktan, hiçbir şeyinle beni aşağıla.

 Seninle her geldiğim an yüz yüze,

 Heyecanımı tutamamaktır benim için.

 Ve aklıma düştüğün her bir saniye,

 Felekte dans etmektir benim için.

 Olur da ulaşırsan dizelerime bir gün;

 Anla hayalim, hasretlendiğim;

 Beni divane eden sensindir, esmerim.

 Ben ise rüyalarını süslediğin saftan öte değilim.

 Sana olan saklı hayranlığım zıtlıklardan doğar

 Ben tan vaktini andıran bir mültelif

 Sen ise içine bakamadığım gözlerin gibi...