Report Blog Entry
13 Kasım 2024 Çarşamba
Geçmişin Kurşunu
İki elim de sigarasız, kendim kendime şaştı.
Etraf duman altı, yerler ıpıslaktı.
Evimi aradım, bu yolda: Uçsuz bucaksız.
Hissettiğim ise göğsümde bir kurşunun yarası.
Vakitsiz geldi bu geçmişin kurşunu.
Ben sanırdım yendim uğursuzluğumu.
Ne zaman o söz arsızın ağzından çıktı,
Yıktı attı arsız benim tüm umudumu.
Ben kurtulmak istemiştim geçmişin pençesinden.
Değiştirir sanmıştım zaman beni kendiliğinden.
Çok sonra anladım değiştirmek istediğim ben değil;
Beni yaralayanlardı bu kurşunla, ben o köşe başında titrerken.
Comments
Displaying 1 of 1 comments ( View all | Add Comment )
zu!<3
şiir mükkemmel ama sanki bir kısmından sonra duygu degişiyor gibi ilk başta dertlerden sonrasında ise özlemden bahsedermiş gibi hisseti veya ben şizofrenim.neyse ne amk mükkemel olmuş<3
Aslında şiirde geçmişin kötü izlerinden ve bunun etkisinden kurtulmaya çalıştığımı ama herhangi birisinin sözünün bu süreci zorlaştırdığını anlatmaya çalışmıştım. Özlemden bahsetmedim hiç
by Defne; ; Report
özlem dedigim geçmişe duyulan özlem gibi tam anlatamadım ama şiir yinede mükkemel brom<3
by zu!<3; ; Report
sağ ol yine de zeynepçim <3
by Defne; ; Report
bişey degil ablam<3
by zu!<3; ; Report