Report Blog Entry
En küçük şeyden en büyük en korkunç olasılıklar oluşturuyorum ve anlamı beynime misafir ediyorum. Lakin anlam misafir olmakla kalmıyorlar...
Güvenmeden kimseye kilitli odamda oturmak istiyorum. Tek başıma!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------Boş bir kağıda karaladıklarımız koca bir illüzyondan olan bizler için bir sandalyeden ibaret. Kağıdın kendisi olabilecekken, onu gözlemlemekle yetiniyoruz.
Tamamen bazen anlam veren doğama göre hareket ediyorum ve bundan nefret ediyorum, bu gerçekten ironik. Ne yapmalıyım? Hangi seçim beni tatmin eder? Kaçmak istiyorum ama bu bir çözüm mü ki?
Ben hastayım. İyileşmek istiyorum ama benim iyileştirecek kişiye de güvenmek istiyorum. Hasta olduğum için de kimseye güvenemiyorum!
Eski notlarımdan bir söz: Gerçek amaçsızlara gerçek amaç verenlere "kötü" denir.
Sürekli ölüp dirilen bir söz. Her bir yıl yeni bir anlama dönüşüyor ve benimle beraber büyüyor...
Doğada olan birşey nasıl olur da doğaya aykırı olur?
Comments
Displaying 0 of 0 comments ( View all | Add Comment )